การใช้ชีวิตในชุมชนที่เดินได้ง่ายอาจทำให้ผู้สูงอายุมีอาการทางจิตช้าลง

การวิจัยประกอบด้วยผู้สูงอายุ 39 คนที่ไม่มีปัญหาด้านความคิดหรือความทรงจำและผู้สูงอายุ 25 คนที่มีโรคอัลไซเมอร์ไม่รุนแรง กว่าสองปีที่ผ่านมาผู้เข้าร่วมได้รับชุดของการทดสอบเพื่อประเมินทักษะทางจิตเช่นความสนใจและความทรงจำ

ในตอนท้ายของการศึกษาผู้ที่อาศัยอยู่ในชุมชนที่เดินง่ายมีผลลัพธ์ที่ดีกว่าทั้งในด้านสุขภาพร่างกายเช่นไขมันในร่างกายลดลงและความดันโลหิตและทักษะทางจิต

อย่างไรก็ตามการศึกษาไม่ได้ออกแบบมาเพื่อพิสูจน์ว่าการใช้ชีวิตในชุมชนที่ง่ายต่อการเดินเป็นสาเหตุโดยตรงของผลลัพธ์ที่ดีกว่า การศึกษาแสดงให้เห็นความสัมพันธ์ระหว่างละแวกใกล้เคียงที่เป็นมิตรกับการออกกำลังกายและสุขภาพกายและสุขภาพจิตที่ดีขึ้น

อย่างไรก็ตามการค้นพบเหล่านี้สามารถพิสูจน์ได้ว่ามีประโยชน์สำหรับผู้สูงอายุผู้ดูแลผู้ให้บริการด้านการดูแลสุขภาพสถาปนิกและนักวางผังเมืองอ้างอิงจากผู้แต่ง Amber Watts ผู้ช่วยศาสตราจารย์ด้านจิตวิทยาคลินิกที่ University of Kansas ใน Lawrence

“ ผู้คนสามารถเดินไปไหนมาไหนเพื่อพักผ่อนได้” เธอกล่าวในการแถลงข่าวของมหาวิทยาลัย

“ ขึ้นอยู่กับประเภทของการเดินที่คุณสนใจย่านนั้นอาจมีลักษณะแตกต่างกันคุณลักษณะของพื้นที่ใกล้เคียงที่กระตุ้นให้เดินเพื่อการขนส่งต้องมีสถานที่ที่ควรค่าแก่การเดินไปเช่นบ้านเพื่อนบ้านร้านค้าและสวนสาธารณะ” Watts อธิบาย

สำหรับการเดินเล่นยามว่างละแวกใกล้เคียงควรมีคุณสมบัติต่าง ๆ เช่นเส้นทางเดินและต้นไม้ร่มเงาและให้ความรู้สึกปลอดภัย

“ สำหรับผู้สูงวัยความปลอดภัยเป็นปัญหาสำคัญในการเดินได้ซึ่งรวมถึงสิ่งต่าง ๆ เช่นสัญญาณไฟจราจรที่ให้เวลาเหลือเฟือที่จะข้ามทางเท้าที่ซ่อมแซมได้ดีและม้านั่งที่จะหยุดพักได้” Watts กล่าว

วัตต์นำเสนอผลการศึกษาเมื่อเร็ว ๆ นี้ในการประชุมประจำปีของสมาคมผู้สูงอายุแห่งอเมริกาในกรุงวอชิงตัน ดี.ซี. การวิจัยที่นำเสนอในที่ประชุมควรได้รับการพิจารณาเบื้องต้นก่อนเผยแพร่ในวารสารที่ผ่านการตรวจสอบโดยเพื่อน