สำหรับดร. เดวิดไรย์ความเป็นส่วนตัวและความเป็นมืออาชีพนั้นทับซ้อนกันอย่างแท้จริง

Rye เป็นศาสตราจารย์ด้านประสาทวิทยาและเป็นผู้อำนวยการโครงการดูแลสุขภาพใน Sleep Medicine ที่ Emory University ในแอตแลนตา

 

นอกจากนี้เขายังมีอาการขาอยู่ไม่สุข (RLS)

ความผิดปกติของระบบประสาทส่วนกลาง RLS ทำให้เกิดความรู้สึกไม่สบายที่ขาซึ่งมักจะเป็นจุดสูงสุดในช่วงเย็นหรือกลางคืน แต่คนอย่างไรย์มักบ่นว่ามีอาการกลางวันเช่นกัน

“ เวลาที่ไม่ดีสำหรับฉันคือเมื่อมีกล่อมที่ฉันนั่งนานเกินไป” ไรย์กล่าว ยกตัวอย่างเช่นบนเครื่องบินนั่นคือสิ่งที่ทำให้ฉันได้รับจริง ๆ

 

เช่นเดียวกับคนที่มีความผิดปกตินี้ไรย์ใช้เวลาหลายปีโดยไม่เข้าใจว่าอาการของเขาไม่ใช่แค่ “ขาสั่น” “ ฉันไม่ได้ตระหนักถึงมันจริงๆ” เขากล่าว

ตอนนี้ในฐานะประธานคณะกรรมการที่ปรึกษาทางการแพทย์สำหรับมูลนิธิโรคขาอยู่ไม่สุขงานส่วนใหญ่ของ Rye ที่ Emory มุ่งเน้นไปที่สาเหตุและการรักษาของ RLS โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมันเกี่ยวข้องกับการนอนหลับ

ดร. Cheryl Waters ศาสตราจารย์ประสาทวิทยาแห่งมหาวิทยาลัยโคลัมเบียในนครนิวยอร์กกล่าวว่า “ผู้ป่วยจำนวนมากที่มีความผิดปกตินี้ยังมีความผิดปกติที่เกี่ยวข้องที่ขาของพวกเขาเคลื่อนไหวอย่างเป็นธรรมชาติในขณะนอนหลับ”

นอกเหนือจากการตื่นขึ้นมาบ่อย ๆ “ พวกเขาอาจเตะคู่นอนของพวกเขาทำให้พวกเขาตื่นขึ้นมาด้วย” เธอกล่าว “ แน่นอนพวกเขาหมดแรงตลอดทั้งวัน”

น้ำประเมินว่าประมาณหนึ่งในทุก ๆ 10 ผู้ใหญ่มีรูปแบบของ RLS บางอย่างแม้ว่าส่วนใหญ่อาการจะจัดการได้ “ เปอร์เซ็นต์นั้นอาจรวมถึงผู้ชายที่เตะขาของเขาไว้ใต้โต๊ะในการประชุมคณะกรรมการของคุณ” เธอกล่าว “ไม่ได้แปลว่าทุกคนจะต้องได้รับการปฏิบัติ”

ไรย์กล่าวว่าประมาณร้อยละ 10 ของผู้ป่วยที่มีอาการรุนแรงจะต้องได้รับการรักษา เนื่องจากบางกรณีของ RLS ถูกกระตุ้นโดยเงื่อนไขอื่น – เช่นการขาดธาตุเหล็ก, โรคไตหรือแม้กระทั่งการตั้งครรภ์ – บางครั้งเมื่อเงื่อนไขนั้นสิ้นสุดลงหรือลดลง RLS ของบุคคลนั้นก็ทำเช่นกัน

ในกรณีอื่นการรักษาด้วยยาสามารถช่วยได้ “ ยาเสพติดที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในขณะนี้คือยาที่ได้รับการอนุมัติสำหรับโรคพาร์กินสันแล้ว” Rye กล่าว ยกตัวอย่างเช่นเมื่อเดือนสิงหาคมปีที่แล้วจากการศึกษาของ John Hopkins University พบว่าการใช้ยา ropinirole (Requip) ของ Parkinson ลดการเคลื่อนไหวของขาโดยไม่สมัครใจจาก 49 ต่อชั่วโมงเหลือเพียง 12 ต่อชั่วโมงในผู้ที่มี RLS

Ropinirole เป็นหนึ่งในกลุ่มยาที่เรียกว่าโดปามีน agonists ซึ่งเปลี่ยนระดับของโดปามีนสารเคมีในสมองที่สำคัญ

 

“ เราใช้โดปามีนในปริมาณที่ต่ำมากซึ่งต่ำกว่าที่เราใช้สำหรับพาร์กินสัน” Rye กล่าว “มันมักจะเป็นเพียงหนึ่งในห้าของยาหนึ่งในสิบ”

แม้จะมีประสิทธิภาพของยาอย่าง ropinirole แต่นักวิจัย RLS ก็ยังไม่แน่ใจว่ายาลดอาการได้อย่างไร “มันอาจเป็นการปิดโดปามีนลงไปซักพัก” ไรย์พูด “แต่ตอนนี้เรายังไม่รู้จริงๆ”

ยาเหล่านี้ไม่ได้มีเพียงตัวเลือกยาเท่านั้น ยาเสพติดที่ไม่รุนแรงเช่น Percocet ช่วยคนจำนวนมากเช่นเดียวกับยากันชัก

การรักษาที่ดีขึ้นจะมาพร้อมกับความเข้าใจที่ดีขึ้นเกี่ยวกับสาเหตุของโรคเขากล่าว RLS กระจุกตัวในครอบครัวดังนั้นยีนมีบทบาทบางอย่างแน่นอนไรย์กล่าว

 

แต่ในเวลากลางคืนระบบประสาท “ซ้อม” ของการเคลื่อนไหวในเวลากลางวันซ้ำซากเขาคาดการณ์

 

“ ทฤษฎีหนึ่งที่เกิดขึ้นใหม่ก็คือมันมีการเรียนรู้เกี่ยวกับยานยนต์จำนวนมากที่อาจเล่นซ้ำในขณะที่คุณหลับ” Rye กล่าว ปรากฏการณ์นี้สามารถอธิบายได้ว่าทำไมคนที่มี RLS มักจะเคลื่อนไหวโดยไม่สมัครใจมากกว่าแขนของพวกเขา

 

“ หากเราเป็นสี่เท่าเราอาจมีทั้งแขนและขาที่อยู่ไม่สุข” Rye กล่าว “ แต่อาจเป็นเพราะเราเป็นสองคนมันมีผลกับขาของเราเท่านั้นคุณมีน้ำหนักมากขึ้นและมีการทำงานที่ขาของคุณทุกวันมากกว่าแขนของคุณ”

เขาชี้ไปที่ “หนึ่งในกรณีที่เลวร้ายที่สุด” ของ RLS ที่คลินิกของเขาได้เห็นเกิดขึ้นในการแข่งขันวิ่งมาราธอนความเร็วรอบโอลิมปิก “ คุณถามตัวเองว่ามันแย่หรือเปล่าเพราะเขาเป็นนักวิ่งมาราธอนหรือไม่หรือเพราะเขามี RLS เขาต้องเดินเยอะไหม? เราไม่รู้คำตอบของเรื่องนี้” ไรย์พูด

ในระหว่างนี้ไรย์สนับสนุนให้ผู้คนมีอาการกระวนกระวายขากระสับกระส่ายเพื่อขอความช่วยเหลือและไม่หยุดจนกว่าจะมีคนวินิจฉัยอาการของพวกเขาอย่างเพียงพอ

“ RLS มักจะไม่ได้รับการสอนในโรงเรียนแพทย์และฉันเคยมีผู้ป่วยที่เป็นคดีคลาสสิคที่เคยเห็นจิตแพทย์มานานหลายปีแล้ว ในความเป็นจริงการศึกษาหนึ่งพบว่าเมื่อคนไปหาหมอและอธิบายอาการทั่วไปของเงื่อนไขแพทย์วินิจฉัยว่าถูกต้องเพียงร้อยละ 25 ของเวลา

“ แน่นอนว่าการศึกษาจำนวนมากต้องเกิดขึ้นทั้งในระดับแพทย์และผู้ป่วย” ไรย์กล่าว